Imej Profesional

Dalam 1970s, wanita memasuki tenaga kerja, dan terutama jawatan-jawatan pentadbiran, dalam nombor-nombor luar biasa (Damhorst, Jondle, & Youngberg, 2004; Forsythe, 1993; Kaisar, 1997; Mengerling & Damhorst, 1999). Sebagai wanita disesuaikan kepada peranan-peranan baru ini terdapat sedikit kekeliruan sebagai untuk pakaian perniagaan yang sesuai dikehendaki wanita kepada projek satu imej kredibiliti profesional, kuasa dan keberkesanan. Penulis yang terkenal, John T Molloy (1977), bermula menasihati wanita bagaimana kepada Dress untuk Success. Maklumat baik dan frasa “berpakaian untuk berjaya” menjadi diterima dengan meluas (Forsythe). Molloy menasihatkan wanita untuk pakai pakaian yang mengikut kelas pertengahan atas, seperti kualiti terbaik dalam warna-warna berkecuali dan fabrik membuat serat semula jadi halus. Sebagai tambahan, dia menasihatkan yang wanita meminati pakaian jawatan-jawatan pentadbiran mengelak sut dalam kelabu, tentera laut atau hitam dengan bahantara berduit pam dan menjahit blaus. Dia menasihatkan wanita untuk tidak pernah berpakaian seperti seorang pemuka fesyen, memakai sesuatu seksi, meniru seorang lelaki, atau ambil jaket sut dari di tempat kerja. Molloy menunjukkan bahawa satu menjumlahkan rupa konservatif patut memasukkan fesyen rambut dan kosmetik.

Dalam Molloy (1996) edisi kedua, dia alamat perniagaan bersahaja dan mengubah sikap-sikap berkenaan pakaian formal. Dia disarankan yang ahli-ahli perniagaan telah menerima jaket sebagai pengganti wanita untuk sut urusan jantan. Saya Te memerhatikan yang memukul leret atas sehelai jaket serta-merta menambah untuk kuasa pemakai. Sut paling berkesan kini boleh termasuk seluar serta sehelai skirt. Jaket paling berkesan tetap gaya berbutang sebaris tradisional dengan satu lapel tradisional dalam berkecuali pertengahan nada mewarnakan. Dia meneruskan berhujah itu menjadi pemuka fesyen fesyen memudaratkan untuk satu kerjaya. Untuk pengurusan pertengahan, Molloy berkata ia terbaik untuk pakai pakaian, sut dan jaket-jaket pandangan itu menjahit dan agak maskulin dan konservatif.

Penulis-penulis terkenal lain telah menolong untuk membentuk women's pendapat-pendapat berkenaan pakaian profesional sesuai. Penulis-penulis ini percaya yang wanita telah diterima dalam peranan-peranan pengurus dan dapat meluahkan keindividuan mereka melalui fesyen. Sering penulis-penulis ini mempunyai satu pelbagai jenis cadangan-cadangan bertentangan (Forsythe, 1993; Mengerling & Damhorst, 1999) dan jarang menyediakan penyelidikan menyokong cadangan-cadangan mereka (Forsythe, 1993). Darjah kepelbagaian dalam cadangan-cadangan julat dari simbol-simbol konservatif baju untuk satu tatasusunan yang pelbagai barang-barang fesyen (Mengerling & Damhorst, 1999).

Beberapa penulis-penulis terkenal mencadangkan sebagai sesuai untuk perniagaan, item-item pakaian seperti kain-kain sarung atau balutan mengelilingi, skirt sangat pendek, pakaian tanpa lengan dan dengan teruk sut yang ditempah lelaki, manakala penulis-penulis terkenal lain berwaspada terhadap barang-barang sama. Mengerling dan Danihorsi juga mendapati nasihat yang bertentangan dalam akhbar terkenal berkaitan dengan midlevel jawatan-jawatan. Beberapa pengarang menasihatkan yang wanita dalam midlevel jawatan-jawatan perlu berpakaian menjahit jaket-jaket konservatif manakala pengarang-pengarang lain disarankan yang wanita boleh jadi lebih bergaya.

Wanita berkerjaya sibuk dan ramai pelajar paling mungkin membaca artikel-artikel popular daripada artikel-artikel kajian mendapat nasihat mereka pada pakaian formal (Forsythe, 1993).

Artikel-artikel popular adalah penuh maklumat bercanggah yang tidak mungkin semestinya menolong wanita untuk meningkatkan kerjaya mereka atau mencapai kuasa dan kawalan mengenai imej mereka (Forsythe, 1993; Mengerling & Damhorst, 1999). Lelaki dan Banim (2000) didapati yang wanita hendak capai kuasa dan kawalan mengenai imej mereka. Ini mengandungi menggunakan pakaian mereka wujudkan imej-imej yang adalah konsisten dengan identiti profesional mereka. Bagaimana boleh kuasa dan mengawal jadi dicapai apabila kebanyakan wanita profesional tidak pernah membaca artikel penyelidikan pada pengurusan rupa? Penyelidikan telah membuktikan pakaian itu buat mempunyai satu peranan yang sangat besar mengenai pengambilan keputusan dan dalam berkomunikasi satu imej profesional (Damhorst Ct Al, 2004; Forsythe; Johnson & Roach-Higgins, 1987; Johnson, Schofield & Yurcbisin, 2002; Riggio & Throckmorton, 1988).

Dengan mengumpul penyelidikan dan membangun satu siri bengkel memanggungkan maklumat berharga ini, wanita boleh menjadi sedar maklumat tepat yang mempunyai satu kemungkinan untuk meningkatkan kerjaya dan kejayaan perniagaan mereka.

Tujuan
Tujuan projek ini adalah untuk membina satu siri-siri empat bengkel-bengkel yang menumpu pada penyampaian satu imej yang akan menyampaikan kredibiliti profesional, kuasa dan keberkesanan untuk wanita dalam perniagaan menempatkan.

Kepentingan
Supaya memaksimumkan potensi untuk menjamin pekerjaan-pekerjaan yang terbaik dalam satu amat bersaing pasaran, penting untuk faham bagaimana kepada projek satu imej yang membawa kuasa kredibiliti profesional dan keberkesanan (Forsythe, 1993). Pakaian ialah satu alat berpengaruh dan satu yang boleh dengan mudah dimanipulasikan (Forsythe, Drake & mengemudi, 1985; Johnson & Lennon, 1999; Kaisar, 1997). Dengan menggunakan berdasarkan kajian nasihat pada pakaian paling berkesan untuk memakai dalam satu persekitaran profesional, wanita boleh meningkatkan kuasa dan potensi mereka untuk kejayaan ( Forsythe, 1987; Forsythe, 1993; Johnson & Lennon).

Objektif-objektif
Terdapat empat objektif-objektif untuk kajian ini. Matlamat pertama adalah untuk memeriksa kepentingan imej dan bagi semakan semula kesusasteraan berkaitan dengan “berpakaian untuk kejayaan.” Matlamat kedua ialah untuk menggunakan sastera semasa mengenai imej, “berpakaian untuk kejayaan, ” dan prinsip-prinsip seni supaya membangunkan satu proses yang akan membolehkan wanita pada membangunkan sebuah almari pakaian bekerja berkuasa. Matlamat ketiga ialah menyediakan bahan-bahan diguna pakai dalam satu bengkel memandu wanita dalam proses itu membangun satu berkuasa almari pakaian boleh dipercayai dan berkesan. Matlamat terakhir ialah untuk memilih dan mengenal pasti satu alat penilaian untuk menilai diterima keberkesanan bahan-bahan bengkel.


Takrif syarat-syarat
Untuk tujuan-tujuan projek ini, syarat-syarat berikut adalah didefinisikan:

Rupa: Jalan semua unsur-unsur seperti badan, pilihan pakaian, aksesori-aksesori dan hias diri menyesuaikan bersama memesankan satu pesanan visual (Kaisar, 1997).
Kapsul asas: Satu kumpulan kecil pakaian diselaraskan dalam warna dan bentuk dengan bahagian-bahagian yang saling tukar ganti Wal1ach, 1981).

Perniagaan bersahaja: Kerja kesatuan yang menggabungkan seluar panjang tempah, skirt dan jaket-jaket tak dipakai sebagai sesuai (Megumpulkan, Jackson, Stanley, Kefgen, & Touchie-Specht, 2004).

Tanda-tanda pakaian: Penggunaan pakaian sebagai komunikasi tanpa lisan melahirkan satu pemikiran atau sikap (Megumpulkan et Al, 2004).

Cerakin warna: Satu sistem yang menentukan yang kumpulan-kumpulan warna-warna paling mengangkat-angkat untuk warna kulit seorang individu (Megumpulkan et satu]., 2004).
Pelet warna: Perkumpulan sebenar warna-warna disusun oleh nilai rona dan warna yang paling mengangkat-angkat kepada seseorang individu (Jackson, 1985).

Warna konservatif: Warna yang gelap atau tengah dalam nilai (Darnhorst et Al, 2004).

Warna berkecuali klasik: Tentera laut, kelabu, perang, tan, hitam dan kuning air (Damhorst et Al, 2004).

Kredibiliti: Kualiti mengilhamkan kepercayaan melalui rupa (Forysthe, 1993; Kaisar, 1997).

Hutang bajet bebas: Tiada hutang melebihi gadai janji dan bayaran kereta (Pemberton-Sikes, 2004).

Garisan pepenjuru: Mengetuai mata dalam suatu arahan pepenjuru (Davis, 1996).

Berpakaian untuk berjaya: Pakaian pilihan yang meminjamkan kuasa untuk pemakai (Megumpulkan et Al, 2004).

Kod pakaian: Penggunaan dan gabungan tanda-tanda pakaian untuk menunjukkan penggabungan dan kepunyaan (Kaisar, 1997; Mengerling & Damhorst, 1999).

Setiap hari bersahaja: Baju-baju yang kasual yang boleh termasuk seluar, baju-t dan seluar pendek (Megumpulkan et Al, 2004).

Ectomorph: 'Peratusan I'he pengagihan lemak pada sebuah badan adalah amat rendah; anggota badan arka lama dan sempit (Megumpulkan et pada, 2004).

Keberkesanan: Biasa mengeluarkan satu hasil, yang boleh ditugaskan berdasarkan rupa (Kaisar, 1983).

Endomorph: Peratusan pengagihan lemak pada sebuah badan tinggi; badan muncul pusingan dan lembut (Megumpulkan et Al, 2004).

Pandangan pertama: Maklumat disediakan oleh satu rupa yang asal pengirim (Kaisar, 1997).

Kesan halo: Maklumat disediakan oleh satu perjumpaan awal yang mengakibatkan tugasan positif atau negatif sifat-sifat mengikuti mesyuarat pertama itu (Megumpulkan et Al, 2004

Garis lintang: Mengetuai mata merentasi dalam suatu arahan mengufuk (Davis, 1996).

Baju inovatif: Pakaian yang luar biasa atau bergaya, satu rupa individualistik (Megumpulkan et Al, 2004).

Garis: Garis mengetuai mata dalam suatu arahan (Davis, 1996).

Sut urusan jantan: Mengandungi satu sepadan jaket perniagaan, seluar panjang dan satu kemeja formal dan mengikat (Megumpulkan et Al, 2004).
Mesomorph: Peratusan lemak pada sebuah badan muncul rendah dan perkembangan otot jelas (Megumpulkan et Al, 2004).

Potensi: Ukuran pencapaian-pencapaian, kemahiran, status secara hubungan atau kuasa (Damhorst, 1990), Power: Potensi untuk mempengaruhi kelakuan orang lain (Johnson & Lennon, 1999).

Pakaian berkualiti: Sifat-sifat setiap unsur satu pakaian mengambil sendiri menentukan kualitinya, seperti fabrik, buttonholes, mengalas dan menjelaskan butiran. Unsur-unsur ini akan menjejaskan bagaimana pakaian kelihatan dan berapa lama ia akan berakhir (Megumpulkan et Al, 2004).

Penerima: “Orang yang membaca dan mentafsirkan (pakaian) mesej” (Marsyal et Al, 2004, p 108).

Pengirim: “Orang yang membangunkan (pakaian) mesej” (Megumpulkan et. Al, 2004, p 108).

Buku nota gaya: Satu panduan diperibadikan untuk setiap peserta yang menggabungkan keunggulan mereka mewarnakan dan gaya-gaya pakaian, analisis potongan badan, gabung padan kapsul almari pakaian, analisis almari pakaian dan rancangan almari pakaian.

Perniagaan tradisional: Pakaian perniagaan klasik, seperti sesuai dan blaus untuk wanita (Marsyal et Al, 2004).

Berseragam: Pakaian terpilih oleh seorang majikan kepada projek ketekalan dan profesionalisme (Megumpulkan et Al, 2004).

Garis tegak: Mengetuai mata naik turun atau dalam suatu arahan tegak (Davis, 1996).

Analisis almari pakaian: Mengkaji sebuah almari pakaian wujud untuk menentukan apa barang-barang adalah diperlukan supaya perancangan almari pakaian boleh berlaku.

Andaian
Kajian berasaskan andaian-andaian berikut yang wanita mahu akan dilihat sebagai berkuasa, boleh dipercayai dan berkesan, dan mahu memaksimumkan potensi mereka oleh faham kesan-kesan baju perniagaan yang sesuai. Ia seterusnya diandaikan yang baju perniagaan yang sesuai boleh menyeluruh merentasi kebanyakan profesion-profesion.

Had-had
Kebanyakan pengehadan-pengehadan yang nyata kajian ini sedang menyiasat hanya satu aspek pembentukan tanggapan, pakaian. Satu tanggapan ditubuhkan menggunakan banyak tanda-tanda, seperti pakaian, ucapan, hias diri, isyarat-isyarat tangan dan bau (Forysthe, 1993; Kaisar, 1997). Dalam pakaian persekitaran kerja tidak boleh melindungi seorang ketika kerja tidak bagus. Sebagai seseorang menjadi terkenal pakaian sering menjadi kurang penting. Bengkel ada terhad untuk empat mesyuarat jadi bukan semua aspek-aspek pakaian dan rupa dialamatkan.




Bab 2
Kajian semula sastera
Tujuan projek ini adalah untuk membina satu siri-siri empat bengkel-bengkel yang menumpu pada penyampaian satu imej yang akan menyampaikan kredibiliti profesional, kuasa dan keberkesanan untuk wanita dalam perniagaan menempatkan. Kajian semula sastera akan meliputi 1) kepentingan imej, 2) prinsip-prinsip seni dan unsur-unsur berkaitan dengan mencapai satu penampilan profesional, dan 3) pengurusan almari pakaian.

Kepentingan imej
Rupa ialah jalan semua unsur-unsur, seperti badan, pilihan pakaian, aksesori-aksesori dan hias diri, menyesuaikan bersama memesankan satu makna visual (Kaisar, 1997). Makna-makna visual sering menentukan untuk barang-barang pakaian. Makna-makna visual ini telah dipanggil tanda-tanda pakaian. Tanda-tanda pakaian boleh berkomunikasi maklumat tentang pengirim kepada penerima itu (Forsythe et Al, 1985; Kaisar, 1997, 1983; Megumpulkan et Al, 2004). Dalam proses mental tidak sedar ini, penerima-penerima membuat pertimbangan tentang pengirim berdasarkan rupa mereka. Penyelidik-penyelidik telah berazam yang beberapa maklumat visual dikumpulkan dari pengirim mungkin termasuk andaian-andaian tentang sifat-sifat personaliti, ciri-ciri fizikal dan biologi, kedudukan sosial, demografi, peranan-peranan pekerjaan dan tujuan-tujuan dan motif-motif (Damhorst, 1990; Johnson et aL, 2002; Roach- Higgins & Eicher, 1992).

Bila orang berjumpa dalam perniagaan dan situasi-situasi sosial mereka melihat satu sama lain dan bawah sedar membentuk kesan tentang yang lain berasaskan makna-makna visual tanda-tanda baju atau pakaian (Forsythe Ct Al, 1985; Kaisar, 1997; Marsyal, et Al, 2004). Kesan yang adalah menugasi untuk pengirim boleh jadi positif dan memudahkan komunikasi selanjutnya atau, sebaliknya, mungkin negatif dan menghentikan mana-mana komunikasi selanjutnya (Kaisar; Roach-Higgins & Eicher, 1992). Misalnya, semasa satu keadaan temuduga apabila masa adalah kekurangan, kesan menjadi kritikal supaya komunikasi lisan boleh meneruskan (Kaisar; Megumpulkan et Al.).

Rakyat adalah tertarik kepada orang lain yang mereka dapat melihat sebagai berupa diri mereka (Kaisar, 1983, 1997; Reid, Lancuba & Morrow, 1997; Rucker, Taber & Harrison, 1981). Reid, Lancuba dan Morrow memerhatikan yang perkara-perkara berpakaian alternatif satu, begitu juga, terkadar seorang wanita berpakaian alternatif satu lebih tinggi pada daya tarikan dan likeability skala. Semasa satu temubual atau bila bekerja untuk sebuah syarikat yang mempunyai satu imej tersendiri, ia mungkin menjadi penting untuk mengambil makna-makna visual atau tanda-tanda pakaian kelompok itu untuk menjadi dilihat sebagai kekitaan dan sebagai mempunyai kecekapan hendak mendapat di hadapan (Barnard, 2002; Kaisar, 1997; Pekerja, 1990).

Tanggapan pertama dalam satu keadaan temuduga
“Pandangan pertama tempoh merujuk kepada pertimbangan awal membuat tentang orang yang lain berasaskan ciri-ciri dapat dilihat dan kelakuan-kelakuan serta kesimpulan membuat tentang personaliti orang, kelakuan, dan ciri-ciri” (Punggung & Lennon, 1993, p 9). Sering kesan yang ditubuhkan semasa satu mesyuarat pertama, seperti satu temubual, akan mempengaruhi jalan yang pengirim ditanggapi mengikuti perjumpaan awal (Turner- Bowker, 2001). Selepas pandangan pertama penerima boleh menentukan satu sifat atau satu kelompok sifat-sifat berasaskan rupa pengirim atau pemohon (Kaisar, 1997). Kesan halo ini boleh berulang kali mengkreditkan pengirim dengan sifat-sifat positif atau negatif lama selepas mesyuarat pertama (Bchling, 1995; Kaisar; Megumpulkan et Al, 2004). Tugasan awal ciri-ciri boleh mempengaruhi jangkaan-jangkaan berikutnya. Pengurusan gambaran
Dengan penggunaan penuh azam pakaian, setin melakonkan rupa mereka memesankan satu pandangan pertama kredibiliti, kuasa dan keberkesanan (Johnson & Lennon, 1999; Rudd & Lennon, 1999). Oleh faham mesej-mesej yang setiap butir pakaian menghantar, seseorang mungkin menggunakan maklumat ini untuk mempengaruhi tugasan ciri-ciri (Kaisar, 1983; Megumpulkan et Al,, 2004). Dalam satu keadaan temuduga atau profesional, tugasan ciri-ciri positif seperti satu peranan pekerjaan, tujuan-tujuan, motif-motif, dan kuasa boleh mempengaruhi tanggapan keupayaan-keupayaan pengirim.

Pengurusan gambaran boleh menguntungkan wanita-wanita berunding pertukaran hidup seperti berpindah dari pelajar untuk profesional, menukar kerjaya-kerjaya atau semasa kemajuan dalam satu profesion wujud (Kaisar. 1997). Penggunaan strategi-strategi pengurusan gambaran boleh membantu pengirim dalam mewujudkan satu imej kuasa profesional dan keberkesanan (Kaisar; Turner-Bowker, 2001). Pengurusan gambaran boleh menjurus berpakaian untuk kejayaan.

Berpakaian untuk berjaya wanita dalam tenaga kerja
Sebagai wanita memasuki tenaga kerja dalam nombor-nombor rekod dalam saya 970s (Damhorst et satu!., 2004; Forsythe, 1993; Kaisar, 1997; Mengerling & Damhorst, 1999) terdapat kekeliruan tentang apa pakaian akan terbaik menyampaikan kredibiliti profesional, kuasa dan keberkesanan. Sut urusan jantan telah satu simbol termakbul satu ahli perniagaan berjaya sejak saya abad kesembilan (Damhorst & Reed, 1986; Kaisar; Mengerling & Danthorst). Sekiranya seorang wanita yang harap akan diperhatikan sebagai berjaya memakai suatu guaman meniru seorang lelaki? “Berpakaian untuk kejayaan” strategi-strategi menjadi kritikal sebagai wanita termasuk dalam dahulunya lelaki menguasai profesion-profesion (Forsythe).

Kelelakian baju
Diterima jantina satu kelompok boleh mempengaruhi kesan yang dibuat. Penyelidikan mencadangkan sedemikian apabila wanita memakai terlalu maskulin (e.g, memakai gerenyet), rakyat akan bertindak secara negatif (Forsythe et Al, 1985; Johnson, Crutsinger & pekerja, 1994). Bagaimanapun, apabila seorang wanita berpakaian suatu guaman dengan sehelai blaus tempah dia ditanggapi sebagai mempunyai sifat-sifat pengurusan maskulin seperti kebolehan kepimpinan, daya saing, tanggungjawab keinginan, keyakinan diri, objektiviti, keagresifan, kekuatan dan ambitiousness (Damhorst et Al, 2004; Forsythe et Al; Forsythe, 1987, 1990). Seorang wanita berpakaian sehelai pakaian feminin lembut sering diterima untuk memiliki sifat-sifat feminin seperti gerak hati, kebergunaan, sifat-sifat humanistik, kecekapan dan kepekaan. Kajian penyelidikan menunjukkan yang ia terbaik ialah untuk wanita dalam pengurusan untuk ralat pada sebelah muncul terlalu maskulin daripada feminin, sebagai pakaian maskulin nampaknya tidak untuk menjejaskan pengkadaran sifat-sifat feminin (Damhorst, 1990; Damhorst et Al; Forsythe et Al, Forsythe 1987).

Formaliti baju sedang bekerja
Dalam perniagaan dan peringkat menengah profesion perguruan, pakaian perniagaan wanita rasmi kelihatan seperti projek rupa yang lebih berkuasa (Kenner, Underwood & McClune, 2002; Kwon & Johnson Hillary, 1998). Pakaian formal mengandungi sut skirt gelap dengan sehelai blaus putih, pakaian formal separuh ialah sepasang seluar dengan jaket sukan kain bulu, dan pakaian tidak rasmi ialah satu blaus dan seluar. Jaket sut muncul menjadi satu penyelesaian sebahagian daripada kelompok perniagaan. Ia telah didapati untuk memberi pakar dan kuasa sah (Ross & pengulit, 2003; Kuil & Loewen, 1993). Secara umum, rupa yang lebih rasmi untuk seorang wanita telah diletakkan dengan rupa yang lebih berkuasa menganggap, seperti sahih, boleh dipercayai, cekap, boleh dipercayai, pintar, boleh dipercayai, bersedia bekerja dengan keras, cekap, mudah didekati, santun, mesra, dan seperti berniaga (Kenner et pada; Kwon & Johnson Hillary, 2001).

Pakaian perniagaan konservatif dalam satu keadaan temuduga
Dalam 1999Ogle dan Damhorst dikaji semula “Berpakaian untuk berjaya” perkara-perkara diterbitkan dalam akhbar terkenal. Mereka menemui kelompok yang paling mencadangkan untuk pakaian temu duga ialah sut mengikut potongan badan. Penyelidik-penyelidik mendapati yang memakai baju perniagaan konservatif ialah paling menguntungkan untuk temu duga dan kemajuan kerjaya tanpa mengira pendudukan atau jantina penemuduga (Damhorst et Al, 2004; Forsythe, 1990; Jenkins & Atkins, 1990). Damhorst dan rakan-rakan sekerja disarankan yang untuk meningkatkan imej anda, pakaian konservatif terbaik ialah, walau dalam satu lebih persekitaran pekerjaan biasa kerana “temuduga pekerjaan ialah satu situasi ritual di mana pemohon kerja membuat satu prestasi simbolik” (Damhorst et Al, p 232).

Damhorst dan rakan-rakan sekerja belajar pakaian temu duga dalam 1991 dan 2002 (Damhorst & Fiore, 1999; Damhorst et Al, 2004)). Keputusan dari 2002 kajian menunjukkan yang gaya sut pilihan telah menjadi lebih konservatif sejak 1991 kajian. Sut pilihan dalam 1991 koordinat-koordinat, tak semestinya dari fabrik sama, dan banyak tidak mempunyai kolar-kolar dan lapel. Bagaimanapun, dalam 2002 mengkaji mereka menemui yang kebanyakan sut pilihan lebih konservatif daripada dalam 1991 dengan kolar-kolar tradisional dan lapel dan dibina fabrik sama. Menariknya, pilihan 2002 kesatuan mengandungi pantsuit kurang konservatif. 2002 kesatuan mempertimbangkan sebagai paling sesuai mempunyai kurang barang kemas dan leher baju rendah sedikit. Skirt panjang sut kekal konservatif dalam kedua-dua belajar. Damhorst dan rakan-rakan sekerja (2004) diakhiri bahawa satu 'unjuran seorang profesional wajar dan perniagaan berjanji rupa kelihatan seperti yang dijangkakan oleh perekrut dan penemu duga-penemu duga pekerjaan” (p 232).

Rambut dan komposisi
Jenkins dan Atkins (1990) didapati yang fesyen rambut paling sedikit diterima dalam satu keadaan temuduga ialah pandangan punk, sambut satu pendek, gaya keriting. Fesyen rambut terbaik ialah satu dengan lembut mengibarkan gaya panjang bahu. Pekerja dan Johnson (1991) didapati yang seorang wanita menggunakan satu jumlah sederhana komposisi telah dianggap sebagai lebih menarik dan feminin. Sebagai tambahan, mereka menemui yang wanita yang menggunakan terlalu banyak komposisi telah diamati sebagai mempunyai akhlak longgar (Pekerja & Johnson).

Prinsip-prinsip seni dan unsur-unsur sebagai berkaitan dengan berpakaian untuk berjaya warna
Dalam 1 970s cerakin warna peribadi telah berubah ke dalam perniagaan besar (Kaisar, 1997). Jackson (1985) dibangunkan analisis warna peribadi berasaskan setiap masing-masing kulit, mata dan semula jadi rambut mewarnai. Diri tiap-tiap kemudian dikategorikan ke dalam satu musim, atau pelet warna. Musim-musim dimasukkan: Autumn (panas, gelap dan perlahan), Winter (dingin, gelap dan jelas), Spring (panas, cahaya dan cerah), dan Summer (dingin, cahaya dan perlahan). Bila seorang individu memakai warna-warna musim yang paling selaras, kulit mereka akan dilicinkan dan menjelaskan. Jackson menunjukkan warna-warna memilih tidak betul akan menyerlahkan kecacatan muka seperti bulatan-bulatan gelap, tompok-tompok, dan baris-baris. Francis dan Evans (1988) didapati bahawa satu memperagakan memakai satu aprikot atau blaus merah dalam musim warnanya telah diletakkan lebih tinggi daripada model-model bukan meletihkan mewarnakan pelet warna mereka.

Dalam 1990, Jenkins dan Atkins mendapati terbaik diterima sut diwarnakan untuk satu temubual ialah tentera laut. Damhorst dan rakan-rakan sekerja menjalankan dua kajian, 1999 dan 2002, di mana mereka melihat warna-warna paling banyak diterima dan gaya-gaya temu duga sesuai. Keputusan dari 1999 kajian disarankan emas dan hijau itu bersama dengan neutral sugul dipilih sebagai lebih sesuai. Dalam 2002, Damhorst dan rakan-rakan sekerja mendapati yang warna-warna terbaik lebih konservatif: padu, gelap dan tengah dalam nilai, bersama dengan neutral klasik seperti hitam, kelabu, tentera laut, unta dan perang.

Dalam kajian mereka menyiasat warna pakaian dan nilai pada kesan-kesan penilaian-penilaian pemohon-pemohon pekerjaan wanita, Damhorst dan Reed (1986) didapati penemu duga-penemu duga jantan membalas lebih secara positif untuk sut lebih gelap mewarnakan. Enam gambar-gambar model-model wanita (model-model ialah Caucasian tetapi mengubah dalam peribadi mewarnai dan daya penarik fizikal), setiap meletihkan empat jaket-jaket berwarna berbeza, terkadar oleh lelaki dan responden-responden wanita. Penemu duga-penemu duga jantan terkadar pemohon-pemohon wanita dalam jaket-jaket lebih gelap lebih tinggi dalam potensi dan keramahan. Wanita penemu duga-penemu duga memohon lebih bertentangan ciri-ciri daripada lelaki kepada pemohon-pemohon dalam sut-sut gelap. Penyelidik-penyelidik menyimpulkan yang wanita mungkin tidak memegang jangkaan-jangkaan konsisten untuk women's pakaian formal. Penyelidikan kelihatan seperti menunjukkan itu untuk lelaki “sut gelap ialah satu simbol sangat melekat eksekutif perniagaan jantan” (Damhorst & Reed, p 95). Sebagai tambahan, wanita yang mahu “untuk mengoptimumkan semua aspek-aspek penyampaian diri, pilihan suatu guaman berwarna gelap boleh membantu sedikit dalam memelihara satu tanggapan profesional” (Damhorst & Reed, p 96). Garis dan reka bentuk

Penggunaan yang berkemahiran garis dan reka bentuk dalam pemilihan pakaian boleh membantu wanita dalam memajukan rupa yang lebih unggul. Satu rupa unggul boleh membantu rakyat untuk mengalami lebih banyak “kuasa ganjaran, ” seperti seperti kehormatan dan kelulusan peribadi dari yang lain (Johnson, Heglund & Schofield, 1999; Johnson & Lennon, 1999). Satu rupa unggul bentuk mestilah untuk norma-norma kemasyarakatan, seperti menyelaraskan pakaian atau badan-badan kurus muda supaya mengukuhkan kuasa kredibiliti profesional dan keberkesanan (Johnson & Lennon; Rudd & Lennon, 1999). Dalam satu persekitaran profesional, satu rupa unggul “mungkin terutamanya penting untuk tidak aliran utama mengumpulkan seperti pekerja-pekerja muda, minoriti etnik, wanita dan individu-individu obes” (Johnson & Lennon, p 5).

Rakyat dilahirkan dengan ciri-ciri fizikal tertentu seperti binaan tubuh badan, kadaran tubuh, dan bentuk muka. Ciri-ciri fizikal unggul arka dipengaruhi oleh budaya dan fesyen (Megumpulkan et Al, 2004). Susuk badan badan unggul Eropah semasa itu adalah diseimbangkan, dengan kadar 3-2-3. Jenis-jenis badan adalah dikategorikan menurut persamaan-persamaan dalam komposisi, misalnya, peratusan lemak untuk jisim tubuh tanpa lemak sebagai diwakilkan oleh endomorf, mesomorf dan ektomorf. Secara menegak, badan betul-betul seimbang boleh dibahagikan kepada empat bahagian sama rata: atas kepala untuk ketiak, ketiak untuk pinggul, pinggul untuk lutut, dan lutut untuk tunggal kaki. Dengan penggunaan kumpulan ini prinsip asas garis dan reka bentuk dalam pemilihan pakaian, setin mewujudkan ilusi rupa yang lebih unggul.

Garis mengadakan kesan visual yang boleh digunakan bagi mencipta satu rupa unggul. Garis mengetuai mata dan boleh mentakrifkan dan mewujudkan bentuk. Garis akan menunjukkan arah, dan, dengan penggunaan yang berkemahiran, mewujudkan satu ilusi (Davis, 1996; Megumpulkan et Al, 2004). Penggunaan yang berkemahiran garis pada pakaian boleh menyembunyikan satu kecacatan dan menegaskan seorang yang positif (Davis).

Ilusi dicipta oleh garis tak terhingga dalam kepelbagaian. Baris-baris asas termasuk tegak, mengufuk, pepenjuru, liku-liku dan melengkung. Garisan-garisan menegak umumnya menambah ketinggian dan panjang untuk badan dan akan mengetuai mata naik turun. Garisan-garisan menegak telah dapat diwujudkan pada pakaian melalui penggunaan warna atau bebayang. Garisan-garisan menegak baik untuk orang yang yang mahu untuk kelihatan lebih tinggi (Davis, 1996; Megumpulkan et Al, 2004). Satu garis mendatar mengetuai mata merentasi badan, kemudian menambah kelebaran atau keluasan dan dapat menyingkatkan badan. Beberapa orang menggunakan sangat tinggi dan langsing garisan-garisan melintang melihat lebih luas. Garisan-garisan condong boleh mewujudkan satu lelemak atau menyambung kesan. Garisan-garisan condong sering boleh jadi melangsingkan jika lereng lebih rapat untuk tegak, seperti bentuk lapel pada jaket perniagaan (Megumpulkan et Al.). Berliku-liku baris-baris (satu siri-siri pepenjuru-pepenjuru berkaitan) meningkatkan jisim. Garisan-garisan berkeluk adalah lembut dan mendahului mata; mereka biasanya akan turut meningkat jisim.

Pengurusan almari pakaian
Supaya hadir satu imej setiap hari yang akan menyampaikan kredibiliti profesional, kuasa dan keberkesanan, satu mesti mempunyai pakaian yang sesuai. Melalui perancangan teliti, sebuah almari pakaian yang berjumpa satu profesional orang dan keperluan belanjawan dapat tercapai. Beberapa komponen utama hendaklah dianalisis supaya rancangan dan membangunkan sebuah almari pakaian bekerja. Proses perancangan untuk mencapai satu berkuasa “berpakaian untuk berjaya” almari pakaian termasuk mengambil ke dalam ciri-ciri badan persendirian pertimbangan, matlamat kerjaya, kod pakaian syarikat, bajet dan almari pakaian wujud (Davis, 1996; Feldon, 2003; Megumpulkan et satu!., 2004; Pemberton-Sikes, 2004).

Matlamat kerjaya
Ia penting menimbangkan di mana seseorang itu menempatkan dalam kitaran hayat suatu pekerjaan apabila merancang satu “berpakaian untuk berjaya” almari pakaian. Rucker, Anderson, dan Kangas (1999) didapati pekerja yang ialah dekat persaraan atau berpuas hati dengan jawatan-jawatan mereka tidak meminati melihat berkuasa, mereka lebih bimbang dengan keselesaan. Untuk rakyat yang lebih muda atau berhasrat satu kemajuan, “berpakaian untuk berjaya” menjadi lebih penting.

Kod pakaian
Semasa satu temubual atau bila bekerja untuk sebuah syarikat yang mempunyai satu imej tersendiri, ia mungkin menjadi penting untuk mengambil makna-makna visual atau tanda-tanda pakaian kelompok itu, atau kod pakaian, untuk menjadi dilihat sebagai kekitaan dan sebagai mempunyai kecekapan hendak mendapat di hadapan (Bernard, 2002; Kaisar, 1997; Pekerja, 1990). Kod pakaian untuk pakaian perniagaan boleh dibahagikan kepada lima kategori: perniagaan tradisional, perniagaan bersahaja, setiap hari bersahaja, berseragam dan baju inovatif (Megumpulkan et Al, 2004). Kerana jaket sut muncul menjadi utama sebahagian daripada satu kelompok menyampaikan pakar dan kuasa sah (Ross & pengulit, 2003; Kuil & Loewen, 1993), ia penting menggabungkan jaket ke dalam setiap kategori kod pakaian wujudkan dan mengekalkan satu imej berkuasa.

Untuk sebuah almari pakaian profesional tradisional menggabungkan kod pakaian sut asas tradisional kepingan-kepingan, seperti jaket, skirt dan tercungap-cungap dalam fabrik sama, dengan gaya rasmi. Kod pakaian kasual perniagaan lebih tidak rasmi daripada baju perniagaan tradisional. Satu kurang jaket tempah atau rasmi boleh dipakai, dan kepingan-kepingan dapat bercampur-gaul dan menandingi dalam selaras kesatuan. Kakitangan syarikat bersahaja setiap hari mungkin memakai seluar atau seluar pendek teratur. Supaya kelihatan serius tentang ones meletakkan, satu jaket fabrik yang lebih bersahaja dan gaya boleh disempurnakan satu kesatuan. Baju inovatif dipeluk oleh syarikat-syarikat yang mahu pekerja-pekerja mereka kepada projek satu imej unik (Megumpulkan Ct Al, 2004). Dalam kes ini rakyat akan memakai satu kesatuan yang unik. Menggabungkan sehelai jaket inovatif akan mengekalkan satu imej berkuasa.

Belanjawan
Melalui perancangan teliti sebuah almari pakaian berkesan dan berkuasa tidak perlu berada mahal. Pertama, penting untuk menemui perbelanjaan pakaian sebenar dalam tahun lepas dan bandingkan mereka untuk apa perancang kewangan mencadangkan (Pemberton-Sikes, 2004; Ramsey, 2003). Perancang kewangan mencadangkan dalam bajet bebas hutang (melebihi gadai janji dan pinjaman kereta), bajet pakaian bersamaan satu purata 6% pendapatan isirumah dibahagikan antara semua ahli-ahli keluarga setiap tahun. Sebagai tambahan, peruntukan seharusnya seterusnya dibahagikan ke dalam Fall dan Spring membeli-belah musim-musim.

Supaya meregangkan sebuah almari pakaian dolar ia penting menimbangkan kualiti lawan kuantiti, tinggal dalam pelet warna pilihan dan hanya membeli pakaian yang mengangkat-angkat untuk angka. Oleh mengikuti kesilapan-kesilapan yang mahal garis-garis panduan ini boleh dikurangkan. Bila kepingan-kepingan utama dalam sebuah almari pakaian, seperti suatu guaman asas dalam satu warna berkecuali, keperluan akan dibeli ia penting melihat di kualiti. Kepingan-kepingan sut asas sepatutnya kualiti tinggi supaya mereka boleh berlarutan buat sekian lama dan jadi digunakan sebagai sebuah blok binaan untuk belian akan datang (Feldon, 2003; Megumpulkan et Al, 2004; Pemberton-Sikes, 2004).

Bila pakaian kualiti terbaik dibeli, butir akan tahan lebih lama daripada satu benda yang sama kualiti yang lebih buruk. Harga setiap memakai menjadi sangat rendah (Megumpulkan Ct aL, 2004). Misalnya, sepasang $100 helai seluar pendek yang dipakai dua kali seminggu untuk setahun akan mempunyai satu kos setiap meletihkan $0.96.

Analisis almari pakaian wujud
Mengkaji sebuah almari pakaian wujud sering sangat emosional kerana kesatuan dikenal pasti dengan makna-makna dari pengalaman-pengalaman silam (Lelaki & Banim, 2000). Supaya membuat satu penilaian rasional pakaian, ia penting melihat di setiap butir sebagai secara objektif yang mungkin. Soalan-soalan objektif pada menyoal akan termasuk: adakah ini butir pakaian dalam pelet warna terbaik; adakah butir dalam pembaikan yang elok tentang berkualiti baik, dan satu padanan yang sesuai; adakah butir menyampaikan imej sesuai; dan butir satu gaya mengangkat-angkat? Jika jawapan untuk mana-mana daripada soalan-soalan ini ialah “tiada, ” butir patut disingkirkan (Feldon, 2003; Marsyal et Al, 2004; Pemberton-Sikes, 2004). Penyingkiran barangan yang yang tidak sesuai kriteria akan berlepas hanya barang-barang di mana untuk membina sebuah almari pakaian yang membawa kredibiliti, kuasa dan keberkesanan.

Warna
Bagi membantu mewujudkan rupa yang lebih unggul semua kepingan-kepingan pakaian dalam sebuah almari pakaian sepatutnya dalam satu pelet warna mengangkat-angkat. Satu faedah praktis untuk satu pelet warna selaras menjadi nyata apabila seseorang patuh kepada pelet itu memandu perancangan almari pakaian. Keseluruhan almari pakaian itu beransur-ansur koordinat-koordinat sebagai kepingan-kepingan baru adalah diperkenalkan (Davis, 1996; Jackson, 1985). Ini membolehkan seorang untuk mempunyai lebih warna menyelaraskan gabungan-gabungan kelompok.
Teras sebuah almari pakaian profesional asas bermula dengan satu berkualiti baik sut berwarna berkecuali. Formaliti sut boleh jadi reflektif kategori perniagaan seperti tradisional, perniagaan bersahaja, setiap hari bersahaja. Warna-warna sut yang terbaik lebih konservatif: padu, gelap dan tengah dalam nilai, bersama dengan neutral klasik seperti hitam, kelabu, tentera laut, unta dan perang (Damhorst et Al, 2004; Feldon, 2003).

Garis dan reka bentuk
Kepingan-kepingan pakaian dalam sebuah almari pakaian juga harus memasukkan elemen-elemen rekaan yang akan meningkatkan sifat-sifat fizikal positif dan penyamaran ciri-ciri negatif supaya mencapai rupa unggul (Davis, 1996; Feldon, 2003). Misalnya, jika seseorang mempunyai kaki pendek, sehelai jaket lebih pendek dan seluar sempit akan mewujudkan ilusi kaki-kaki lebih panjang (Davis).

Konsep kapsul
Sebuah almari pakaian dirancang teliti mengandungi pakaian yang akan menunjukkan penampilan diingini kredibiliti profesional, kuasa dan keberkesanan. Satu kapsul asas akan mencapai gol ini dengan satu jumlah minimum pakaian (Marshal Ct Al, 2004; Wallach, 1981). Konsep kapsul ialah prinsip menggunakan satu kumpulan kecil item-item pakaian yang adalah diselaraskan dalam warna, dalam mengangkat-angkat gaya-gaya dan bentuk-bentuk dan dengan bahagian-bahagian yang saling tukar ganti (Wallach). Seseorang boleh mempunyai satu kapsul atau banyak kapsul bergantung mengenai keperluan mereka.
Satu kapsul asas ada keterbatasannya untuk dua prinsip mewarnakan, setiap yang boleh dipakai sahaja atau dicampur dengan yang lain (Wallach, 1981). Sebagai perunding almari pakaian untuk 18 tahun, penyelidik ini mendapati bahawa satu kapsul dapat dipermudahkan untuk satu warna asas dan kemudian ditambah dengan tekanan. Tentera laut ialah satu contoh baik untuk satu mata air atau menjalani musim sejuk pelet warna (pelbagai warna unta akan baik untuk musim panas, musim bunga atau musim luruh). Kepingan-kepingan sut asas seperti skirt celana dan jaket dalam tentera laut akan menjadi asas. Kepingan-kepingan sut boleh dipakai bersama untuk temu duga apabila rupa yang sangat rasmi diingini atau dapat dipecahkan ke atas adalah dipakai dalam pelbagai kombinasi untuk suatu perniagaan bersahaja atau satu rupa yang kasual setiap hari.

Teratas tambahan, skirt dan seluar yang akan ditambah sepatutnya menyelaraskan dengan kapsul tentera laut. Skirt cetakan dengan tentera laut dan warna-warna lain boleh dipakai dengan jaket untuk pandangan perniagaan. Untuk satu wajah parti skirt cetakan sama boleh dipakai dengan bahagian atas baju dalam. Loghat pelbagai mewarnai teratas boleh dipakai dengan sut. Setiap butir menambahkan kepada kapsul ini akan mewujudkan lebih pilihan almari pakaian. Satu puncak bermanik-manik boleh mengambil sut asas dari pejabat untuk sebuah parti. Pilihan almari pakaian menjadi luas dengan perancangan teliti (Davis, 1996; Marsyal et Al, 2004; Wallach, 1981).

Almari pakaian bersedia menghadapi kejayaan kerjaya
Perancangan almari pakaian bermula dengan apa dianggap bagus dalam almari wujud, selepas analisis almari pakaian dijalankan. Pakaian dikekalkan almari sepatutnya dalam pelet warna yang betul, pembaikan yang elok tentang berkualiti baik dan menyesuaikan, dalam imej sesuai, dan dalam satu gaya mengangkat-angkat. Lang seterusnya kepada pasukan pakaian ke dalam kapsul munasabah oleh warna, misalnya, semua barang-barang asas koordinat itu dengan celana tentera laut. Kapsul tentera laut (atau warna asas lain, seperti unta, hitam, perang) patut memasukkan jaket sut, teratas, dasar tentera laut, kasut dan sebuah beg tangan. Terdapat mungkin permulaan-permulaan lebih daripada satu kapsul. Setiap kapsul harus diperiksa dan satu senarai membeli-belah mewujudkan menampilkan barang-barang yang hilang dari perkumpulan (Davis, 1996; Megumpulkan et Al, 2004; Pemberton-Sikes, 2004; Wallach, 1981). Bila bajet pakaian ada keterbatasannya ia terbaik ialah untuk memfokuskan pada memperoleh pakaian berkaitan dengan satu kapsul pada masa. Lang berikutnya adalah untuk memperkenalkan satu lagi warna kapsul seperti kepingan-kepingan sut kuning air. Tentera laut dan kepingan-kepingan kuning air boleh dicampuradukkan bersama. Dengan perancangan teliti, teratas berasingan dan dasar boleh bekerja dengan kedua-dua kapsul.

Selepas analisis almari pakaian, perancangan teliti dan pembelian, pakaian dalam almari sepatutnya dalam pelet warna yang betul, dalam pembaikan yang elok tentang berkualiti baik tentang padanan yang sesuai, dalam satu imej sesuai dan dalam satu gaya mengangkat-angkat. Dengan kesemua unsur-unsur ini siap diatur seseorang seharusnya berupaya menggunakan pakaian mereka dengan berkesan dan menunjukkan satu imej setiap hari kredibiliti profesional, kuasa dan keberkesanan.

Ringkasan
Peranan rupa dalam berkomunikasi seorang profesional, imej berkuasa dan boleh dipercayai telah ditubuhkan (Forsythe, 1993; Kenner et Al, 2002). Pakaian ialah satu aspek rupa yang mudah untuk mengubah. Oleh faham mesej-mesej yang setiap butir pakaian menghantar, dan melaksanakan sebuah almari pakaian sistematik merancang satu pcrson boleh memajukan satu penampilan profesional berkuasa dan cekap.